Dag 1 1 sept. Cartagena in Colombia
Blijf op de hoogte en volg Kristin
03 September 2012 | Colombia, Cartagena
Dag 1 1 september Cartagena in Colombia
Om 8 uur liep mijn gsm af. Ik had niet zo goed geslapen. Onder mijn hotel is een bar, restaurant en ik denk dat de luide muziek van daar kwam. Of een soort karaoke. Ook de matras is heel hard en ik mis het wiegen van de boot. Gisteren ben ik een tijdje landziek geweest maar eigenlijk viel alles goed mee. Ik kreeg een citymap in het hotel en vroeg de weg naar goedkope winkels voor een maleta : valies. In een restaurantje kocht ik me een broodje van kip en kaas. Ondertussen stond de tv op en zag ik nog net het einde van de koers in Spanje? Iedereen keek mee. Het was bloedheet. Een temperatuur van 37 graden en een luchtvochtigheid van 90 % . Ik vroeg aan een venter in de straat waar ik een winkel kon vinden met valiezen en hij stapte met me mee naar verschillende kraampjes waar ze broekriemen en valiezen verkopen. Ik bekeek eerst aandachtig de prijzen. Van 250.000 tot 80.000 Cop. Ik wilde nog andere winkels zien. Ondertussen bezocht ik de mooie monumenten van het “ oude Cartagena”. Cartagena is een versterkte, ommuurde stad aan de Caribische kust, gesticht door de Spanjaarden in de 16de eeuw. Het werd vaak aangevallen door Engelse en Franse piraten omdat het zo een belangrijke handelshaven was. Momenteel is het UNESCO werelderfgoed en de oude stad is gevuld met koloniale architectuur, kleurrijk beschilderde huisjes, gezellig balkonnetjes gedecoreerd met hibiscus, vrouwen gekleed in kleurrijke rokken zitten op het voetpad achter grote metalen schalen met watermeloen, ananasen kokosnoot. Mooie koloniale gebouwen, waaronder het Paleis van de Inquisitie, de Kathedraal, de Conventie van Santa Clara en paleizen. De stadsmuren rondom de Oude Stad (las Murallas ) . Het Hard rock Cafe. Calle Santo Domingo, la Iglesia de Santo Domingo enz. Vandaag de dag is Cartagena uitgegroeid tot een grote moderne stad met een belangrijke haven, diverse shopping en prachtige stranden. De binnenstad staat sinds 1980 op de werelderfgoedlijst. Cartagena is zowel een belangrijk economisch centrum, als ook een toeristische bezienswaardigheid. De stad is vernoemd naar de Spaanse stad Cartagena en wordt ook wel Cartagena de Indias genoemd. Het is de hoofdstad van het departement Bolívar en heeft een bevolking van 1.075.000 personen. Overal eetkraampjes, venters met gsm's, schoenenpoetsers, winkeltjes met typische spulletjes en prachtige koloniale huisjes met bloemen hangend over de balkons. Op Plaza del Torro sprak Raoul, een man die toers verkoopt me aan. Ik kocht een citytour bij hem en dingde af van 45.000 naar 35.000 Cop. Om 1u30 moet ik terug bij hem zijn en toont hij me waar de felgekleurde open Citybus me opwacht. Ik kocht water want dat had je hier wel nodig alsook Cocadas de coco = een gesuikerde typische lekkernij met verschillende smaken. Ietsje te zoet voor mij. We passeerden met de bus het brede strand. Overal een soort pergola's waar je onder kon schuilen tegen de hitte. Dikke loungekussens op het strand. Een paar golfbrekers in de Caraïbische zee. Naar het schijnt zou je daar niet te dicht mogen zwemmen daar er haaien zitten. Mm, ik weet niet of dit wel correct is hoor! Gedurende een uur stapten andere mensen op. Drie maal reden we langs dezelfde straten. Zo verloren we wel veel tijd. We stopten in een klein gebouw waar men de steen “Emerald” bewerkt en er prachtige edelstenen van maakte. In de verkoopruimte zelf mochten we geen foto's maken. Een verkoopster stak me een schitterende ring van 1600 $ rond mijn vinger. Volledig in goud en een dikke Emeraldsteen. Daar kon ik alleen maar van dromen. De goedkoopste ring was 120 $. We stapten de bus op. De gids sprak 15 minuten in het Spaans en 1 minuut in het Engels speciaal voor mij. Ik was de enige anders sprekende toerist. We passeerden Las Bovedas, het standbeeld van India Catalina , een lokale Indiaanse held. Aan de voet van het enorme fort kon je foto's laten maken met een luiaard. Ik wilde natuurlijk dit beestje even vast houden. Hij was zo lief. Daarna reden we naar Convento de la Popa. Dit klooster, 150 meter boven de zeespiegel, domineert Cartagena. Daar zag ik het kruis = Santa Cruz de la Popa, , een kapel en een Court Yard dat Augustine Founders voorstelt. Een Heilige plek met een magnifiek uitzicht op de stad en de haven. Het viel me op, het contrast tussen het “oude “ cartagena en het “moderne “. Ik kocht me aan een kraampje een grote hoed aan 10.000 Cop = 5 €. Het is wel geen gemakkelijke want bij het minste beetje wind waait hij weg of zie ik geen steek meer. De verdere rit ging naar het kasteel van San Felipe de Barajas, gebouwd tussen 1536 en 1657. Een fort op de San Lázaro Hill dat door de Spanjaarden meer dan 100 jaar later werd uitgebreid tot het grootste fort in Zuid– Amerika. Dit werd gebouwd bij de Spaanse veroveringen en heeft een labyrint van tunnels om het fort zo vlug mogelijk te evacueren. Tegen de valavond had je een schitterend uitzicht over de stad doorheen een grote Colombiaanse vlag. We reden richting “oude “ stad en zagen het restaurant La Votrola waar Obama laatstleden gedineerd heeft. Een Colombiaanse dansgroep in het park en een trouwpartij in de prachtige Kathedraal maakten het geheel “perfecto”. Ik kwam Raoul tegen die me een andere toer wilde verkopen: de vulkaan El Totumo. Ik had besloten om dit toch maar bij mezelf te doen. Ik lees deze avond in mijn Lonely Planet hoe ik er kan geraken. De citybus zette me zo dicht mogelijk af bij het pizzarestaurant waar ik afgesproken had met Gisbert en de drie Franse jongens. We kregen allen van Gisbert een polsbandje gemaakt uit pareltjes van Panama met de naam van zijn catamaran vermeld: Santana. Wat een mooie attentie. Ondertussen had ik in een volgende bankcontact toch geld kunnen afhalen met mijn Visakaart zodat ik hem kon betalen. We aten een pizza en praatten wat bij. Naar het schijnt heeft er een boot zijn mast gebroken door de hevige winden nadat ze gisteravond aangekomen zijn in de haven van Colombia. Wij hebben daarvan niets gemerkt. Een geluk! We namen afscheid van onze toffe kapitein, namen een taxi en ik nam afscheid van de jongens die ik misschien later wel zou terug zien in een andere stad of misschien wel land. Ondertussen is het 1 uur geworden. Amaai, zo laat al! Ik zit met alles achter doordat ik op de boot geen internet had. Ik probeer er morgen werk van te maken. Buenas noches. Besos...
Om 8 uur liep mijn gsm af. Ik had niet zo goed geslapen. Onder mijn hotel is een bar, restaurant en ik denk dat de luide muziek van daar kwam. Of een soort karaoke. Ook de matras is heel hard en ik mis het wiegen van de boot. Gisteren ben ik een tijdje landziek geweest maar eigenlijk viel alles goed mee. Ik kreeg een citymap in het hotel en vroeg de weg naar goedkope winkels voor een maleta : valies. In een restaurantje kocht ik me een broodje van kip en kaas. Ondertussen stond de tv op en zag ik nog net het einde van de koers in Spanje? Iedereen keek mee. Het was bloedheet. Een temperatuur van 37 graden en een luchtvochtigheid van 90 % . Ik vroeg aan een venter in de straat waar ik een winkel kon vinden met valiezen en hij stapte met me mee naar verschillende kraampjes waar ze broekriemen en valiezen verkopen. Ik bekeek eerst aandachtig de prijzen. Van 250.000 tot 80.000 Cop. Ik wilde nog andere winkels zien. Ondertussen bezocht ik de mooie monumenten van het “ oude Cartagena”. Cartagena is een versterkte, ommuurde stad aan de Caribische kust, gesticht door de Spanjaarden in de 16de eeuw. Het werd vaak aangevallen door Engelse en Franse piraten omdat het zo een belangrijke handelshaven was. Momenteel is het UNESCO werelderfgoed en de oude stad is gevuld met koloniale architectuur, kleurrijk beschilderde huisjes, gezellig balkonnetjes gedecoreerd met hibiscus, vrouwen gekleed in kleurrijke rokken zitten op het voetpad achter grote metalen schalen met watermeloen, ananasen kokosnoot. Mooie koloniale gebouwen, waaronder het Paleis van de Inquisitie, de Kathedraal, de Conventie van Santa Clara en paleizen. De stadsmuren rondom de Oude Stad (las Murallas ) . Het Hard rock Cafe. Calle Santo Domingo, la Iglesia de Santo Domingo enz. Vandaag de dag is Cartagena uitgegroeid tot een grote moderne stad met een belangrijke haven, diverse shopping en prachtige stranden. De binnenstad staat sinds 1980 op de werelderfgoedlijst. Cartagena is zowel een belangrijk economisch centrum, als ook een toeristische bezienswaardigheid. De stad is vernoemd naar de Spaanse stad Cartagena en wordt ook wel Cartagena de Indias genoemd. Het is de hoofdstad van het departement Bolívar en heeft een bevolking van 1.075.000 personen. Overal eetkraampjes, venters met gsm's, schoenenpoetsers, winkeltjes met typische spulletjes en prachtige koloniale huisjes met bloemen hangend over de balkons. Op Plaza del Torro sprak Raoul, een man die toers verkoopt me aan. Ik kocht een citytour bij hem en dingde af van 45.000 naar 35.000 Cop. Om 1u30 moet ik terug bij hem zijn en toont hij me waar de felgekleurde open Citybus me opwacht. Ik kocht water want dat had je hier wel nodig alsook Cocadas de coco = een gesuikerde typische lekkernij met verschillende smaken. Ietsje te zoet voor mij. We passeerden met de bus het brede strand. Overal een soort pergola's waar je onder kon schuilen tegen de hitte. Dikke loungekussens op het strand. Een paar golfbrekers in de Caraïbische zee. Naar het schijnt zou je daar niet te dicht mogen zwemmen daar er haaien zitten. Mm, ik weet niet of dit wel correct is hoor! Gedurende een uur stapten andere mensen op. Drie maal reden we langs dezelfde straten. Zo verloren we wel veel tijd. We stopten in een klein gebouw waar men de steen “Emerald” bewerkt en er prachtige edelstenen van maakte. In de verkoopruimte zelf mochten we geen foto's maken. Een verkoopster stak me een schitterende ring van 1600 $ rond mijn vinger. Volledig in goud en een dikke Emeraldsteen. Daar kon ik alleen maar van dromen. De goedkoopste ring was 120 $. We stapten de bus op. De gids sprak 15 minuten in het Spaans en 1 minuut in het Engels speciaal voor mij. Ik was de enige anders sprekende toerist. We passeerden Las Bovedas, het standbeeld van India Catalina , een lokale Indiaanse held. Aan de voet van het enorme fort kon je foto's laten maken met een luiaard. Ik wilde natuurlijk dit beestje even vast houden. Hij was zo lief. Daarna reden we naar Convento de la Popa. Dit klooster, 150 meter boven de zeespiegel, domineert Cartagena. Daar zag ik het kruis = Santa Cruz de la Popa, , een kapel en een Court Yard dat Augustine Founders voorstelt. Een Heilige plek met een magnifiek uitzicht op de stad en de haven. Het viel me op, het contrast tussen het “oude “ cartagena en het “moderne “. Ik kocht me aan een kraampje een grote hoed aan 10.000 Cop = 5 €. Het is wel geen gemakkelijke want bij het minste beetje wind waait hij weg of zie ik geen steek meer. De verdere rit ging naar het kasteel van San Felipe de Barajas, gebouwd tussen 1536 en 1657. Een fort op de San Lázaro Hill dat door de Spanjaarden meer dan 100 jaar later werd uitgebreid tot het grootste fort in Zuid– Amerika. Dit werd gebouwd bij de Spaanse veroveringen en heeft een labyrint van tunnels om het fort zo vlug mogelijk te evacueren. Tegen de valavond had je een schitterend uitzicht over de stad doorheen een grote Colombiaanse vlag. We reden richting “oude “ stad en zagen het restaurant La Votrola waar Obama laatstleden gedineerd heeft. Een Colombiaanse dansgroep in het park en een trouwpartij in de prachtige Kathedraal maakten het geheel “perfecto”. Ik kwam Raoul tegen die me een andere toer wilde verkopen: de vulkaan El Totumo. Ik had besloten om dit toch maar bij mezelf te doen. Ik lees deze avond in mijn Lonely Planet hoe ik er kan geraken. De citybus zette me zo dicht mogelijk af bij het pizzarestaurant waar ik afgesproken had met Gisbert en de drie Franse jongens. We kregen allen van Gisbert een polsbandje gemaakt uit pareltjes van Panama met de naam van zijn catamaran vermeld: Santana. Wat een mooie attentie. Ondertussen had ik in een volgende bankcontact toch geld kunnen afhalen met mijn Visakaart zodat ik hem kon betalen. We aten een pizza en praatten wat bij. Naar het schijnt heeft er een boot zijn mast gebroken door de hevige winden nadat ze gisteravond aangekomen zijn in de haven van Colombia. Wij hebben daarvan niets gemerkt. Een geluk! We namen afscheid van onze toffe kapitein, namen een taxi en ik nam afscheid van de jongens die ik misschien later wel zou terug zien in een andere stad of misschien wel land. Ondertussen is het 1 uur geworden. Amaai, zo laat al! Ik zit met alles achter doordat ik op de boot geen internet had. Ik probeer er morgen werk van te maken. Buenas noches. Besos...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
