Dag 7 12 jan Wellington-Barrydale

Dag 7 12 jan Wellington Barrydale ( 204 km greden )
Ik stond op om 7u. Mama’s jeuk van gisteren is toch overgegaan na al onze smeermiddeltjes. Toch raar dat we niet weten van wat het was. Iedereen nam een ontbijt. Dirk kwam nog langs om me verschillende boeken te brengen over Zuid Afrika. Hij legde nog wat de wegen uit. Dank je Dirk. Eric kwam toe met het autootje dat we mochten lenen voor een weekje. Dank je Eric. Het is een kleine Chevrolet. We namen afscheid van mijn ouders. Mama was wat ongerust. Maar dat ben ik gewoon van haar. :) Papa zei dat we voorzichtig moesten zijn. Maar dat zullen we zeker doen. Ik voerde Eric naar huis want hij had de papieren van de auto daar vergeten. Later ontdekte we dat hij ook zijn gsm vergeten was in de auto. We waren al te ver om terug te rijden dus besloot Eric maar van zich een nieuwe gsm te kopen want ik zou hem niet meer zien voor zijn vertrek naar Belgie. Het rijden ging heel vlot. Ik dacht dat het zou moeilijker geweest zijn dat links rijden. We reden de Bain’s kloof over. Het landschap was prachtig. Ook Mike kon er niet van over. Veel bergen, weinig bomen, bijna geen auto’s. Het is alsof je door de Grand Canyon rijdt. Ik was reeds 3 maal in Zuid Afrika dus ik wist al hoe mooi dit land was. We hoopten van de baboons, apen, te zien maar tevergeefs. Het was snikheet. 41 graden. We reden langs Worchester, Robertson, Ashton, Montagu tot in Barrydale. Waar het mooi was stopten we om foto’s te nemen. We passeerden een “ Old English Fort “ van het jaar 1899. Of toch wat er van over bleef. We reden onder een enorme rotsblok. De naam is me ontsnapt. Er was enorm veel wind. Soms dacht ik dat er een tornado aankwam. Zo fel was de wind. We dachten dat we gingen wegvliegen. :) Ik reed niet meer dan 100 km/uur daar het toch een klein autootje was en ik voelde dat het veel wind nam. In Ashton gingen we een warme sandwich eten in een Total benzinestation. 17 Rand = 1,7 €. Je moet in dit land delen door 10. Dus dat valt mee. Veel gemakkelijker dan delen door 2700 zoals in Madagascar. :) In Montagu stopten we rond 15u om van de Hotsprings, 42 graden, te genieten. Maar daar we niet zoveel tijd meer hadden om lang te genieten van al die warme zwembaden, wat 4 € per persoon kostte, zijn we enkel gaan kijken en hebben onze handen eens in het “ te warme “ water gestoken. Daarna wandelden we richting de “ Caves “. We kwamen een soort bever, dikke ratten, tegen. Ze heten dassies. Eentje kwam er zelfs uit de hand van Mike eteen. We zagen een gans gezinnetje. De kleintjes verscholen zich onder de auto’s van de parking van de hotsprings. Later hoorde ik dat deze familie zouden zijn van de olifanten! Maar het is een lang verhaal vertelden ze me. Ik zal het later eens googlen. We stapten in de hitte op zoek naar de grotten. We waren gans alleen. Tussen twee grote canyons in, stapten we over een klein riviertje. Ik verfriste me in het water en zelfs “dat “ rivierwater was warm! Ik trok mijn t-shirt uit en liep verder in bikini. Daar was geen windje te bemerken. Je liep precies in de woestijn. Ik lette wel op waar ik stapte want naar het schijnt zitten er hier slangen. We hadden geen water mee want we hadden niet gedacht dat het daar zo mooi zou zijn. Ik riep “ echo “ en mijn stem weergalmde tussen de bergen. We liepen een uurtje rond maar vonden de ingang van de grotten spijtig genoeg niet. Er was wel een plannetje aan de ingang maar daar we niet betaald hadden, konden we moeilijk een plannetje gaan vragen. Spijtig maar het was een leuke trip. Het was rond 16u3O en besloten van naar Barrydale te rijden en een slaapplaats te zoeken. We vroegen aan een inwoonster naar een backpackers hostel en ze raadde ons Karoo Travel Centre & Backpackers aan. Ik was wel verschoten van de prijs. De eigenares vroeg 35 € voor ons beiden. De kamer was een slaapzaal met 6 bedden maar die wel voor ons privé ging blijven. Normaal kost een slaapzaal veel minder. Maar ik had direct moeten vragen naar een goedkope kamer en dan zou ze mij misschien wel de prijs voor 1 bed gezegd hebben. Bon, dat weten we weer voor in de toekomst. Ik ken de prijzen hier nog niet… En in het begin ben je altijd gezien en profiteert men daar van. We kunnen dus kiezen uit 6 bedden. We zullen zorgen dat we ver van mekaar liggen zodat we mekaars gesnurk niet horen. Het is wel een mooie, nette hostel met uitzicht op de bergen. We maakten al kennis met een engels koppel die tussen Aalst en Gent woont. De vrouw werkt op de europese gemeenschap en zo zijn ze in Belgie beland. Het koppel kocht hier een huis en wil in Zuid Afrika wonen tijdens de wintermaanden in Belgie. Éen dochter woont hier in de buurt. Daarna sprak Mike nog met een ander koppel afrikaners die in Kaapstad wonen. Ze slapen naast ons, met de slecht geîsoleerde kamers. :) Ik zit hier op het terras van onze kamer te schrijven maar de wind is zo koud en mijn ogen tranen zodat ik me in de tuin gezet heb met een warme fleeze en een glaasje rode wijn aan 1,7 €. Het is niet echt koud maar vanaf gisteren is het veel frisser geworden bij valavond. Mike zit aan de bar en ik hoor hem vertellen tegen mensen dat ik een wereldreis maak. Het is nu 20u30, ik zou wat willen eten. Mike heeft geen honger. Ik ga me hier een steak au poivre nemen aan 80 Rand = 8 €. In die week dat ik in Zuiss Afrika ben, ben ik wel wat verdikt. Dus in de toekomst zal ik wel opnieuw moeten oppassen. Maar na mijn maand Madagscar met “ weinig “ eten wil ik er nu van genieten. We kregen van de baas een spulletje dat we in het stopcontact moesten steken tegen de muggen. We sloten de ramen want ik wilde weer niet geprikt worden door die vervelende muggen. Ik zit hier in het donker te typen. Niet gemakkelijk dus er zullen weer fouten bijstaan! :) Mijn steak is klaar, mmmmmm au poivre vert. We gingen slapen om 21u30. Van scrabbelen is het er niet meer van gekomen. Tot morgen voor een nieuw avontuur. Mooi slaap… x