Dag 12 15 aug. Isla Maîs Pequena

Dag 12 15 aug. Isla Maîs Pequena = Little Corn Island
Deze nacht ben ik een paar keer opgestaan door het lawaai van de bars aan het strand. Rond 1 uur sloten ze uiteindelijk. Daarna nog eens wakker geworden van de muggenbeten op mijn benen. Ik installeerde mijn muggengaas wat ik veel vroeger had moeten doen. Rond 7u30 werd ik wakker, maakte mijn duikzak en ging ontbijten. Er was geen enkele Rain Bird meer te zien. Het zonnetje scheen achter een bewolkte hemel. Een kleine bar op het strand was open. Ik bestelde me eitjes met twee kleine stukjes toast en een local thee daar ze geen black tea hadden. Om 8u15 stond ik aan de duikclub Los Delfines waar ik vroeg of ik kon meeduiken. Dat was geen probleem. De eerste duik was naar Jacks Place. Onder water had ik problemen om goed te ademen. Het was alsof ik telkens op het einde van mijn tank zat. Ik moest echt diep inademen om lucht binnen te krijgen. Ik deed teken naar de instructeur die me zei van de octopus, reserveregulator te nemen. Pff, dat was hetzelfde. Ik deed toch de duik uit maar bleef dicht bij de instructeur in geval mijn regulator het begaf. Dan kon ik mee ademen op zijn duikfles. Het zeewater was 28 graden en zelfs met een dunne shorty had ik op het einde weer kou. De anderen duiken zelfs niet met een pak maar in een t-shirt. Het zicht was goed. Mooie koralen, weinig vis maar wel een grote nurse shark die recht op me afkwam. Eventjes vroeg ik me af wie nu zou ontwijken? Ik of de haai? Ik nam vele foto's en ontweek hem dan toch maar op het laatste moment want blijkbaar had hij er geen zin in. Hij kwam nog eens terug en een andere duiker kon hem zelfs aaien. Hij bewoog geen kick. Het was een groot exemplaar. In de verte zagen we één eagle ray. We vaarden terug. Tussen twee duiken in ga je opnieuw aan land en 45 minuten nadien is de volgende duik. Dit komt waarschijnlijk omdat de boot te klein is om iedereen een tweede tank te geven. Ze veranderden mijn regulator daar er iets aan scheelde. De tweede duik was naar Tunnels and Caves. Nu zagen we drie eagle rays. We doken in smalle tunnels en in grotten. Soms geraakten we er maar net door. In het begin vond ik het angstaanjagend. Ik hield mijn mondstuk goed vast met mijn hand daar ik al eens vast hing met mijn mondstukslang aan een rots en ik wilde mijn mondstuk niet kwijtraken. :-) De instructeur zei dat, wanneer we een haai zagen in een tunnel , we niet mochten panikeren en niet moesten proberen van je om te draaien daar de rotswanden te scherp waren. Spijtig genoeg , voor sommigen gelukkig, zagen we geen haaien. De duik duurde 65 minuten. Ik kon nu goed ademen. Dit was een goede regulator. Hiermee voelde ik me veiliger. Ik maakte me een kleine rugzak en wilde rond het eilandje wandelen. Op een uurtje zou je rond zijn naar het schijnt. Ik nam een binnenweg door de jungle en de arme huisjes van de bevolking. Een gans verschil met de strandzijde. Ik kwam een zwarte man tegen met een witte dikke kop krulhaar en een witte baard. Ik vroeg hem of ik een foto mocht nemen. Dat was een geval apart! :-) Ik zag vogels en een paar pikzwarte salamanders alsook verschillende felgekleurde paddenstoelen. Na 20 minuten zat ik langs de andere kant van het eiland waar het strand mooier en breder is. Ook hier bevinden zich leuke cabanas op het strand die veel goedkoper zijn en sympathieker dan de voorkant van het eiland waar het centrum is, de duikclubs, een paar winkeltjes , restaurantjes en bars. Ik stopte bij restaurant Captain Tony die ik op de boot ontmoette. Ik had hem beloofd van langs te komen in zijn restaurant. Echter zag ik geen restaurant maar een hutje waar 3 tafeltjes in het zand stonden. Tony is een Amerikaan die op het eiland leeft enkel om zijn koud bier te drinken en te niksen. Hij schepte uren op over zijn zaken die hij deed in zijn leven en waar hij gewoond had etc. Hij gaf me wel een verse kokosnoot waar ik de melk van dronk, bood me een biertje aan dat ik weigerde. Ik lust niet graag bier en zeker niet in de dag. Hij gaf me een glas tamarinda, een frisdrank van een een vrucht van hier, toastjes met vers gemaakte guacemole en twee avocado's ( daar hij er toch genoeg had ). Ik moest niets betalen. Ik sprak met de locale kokkin die getrouwd is met een Franstalige Belg. Na een paar uur besloot ik toch verder te stappen rond het eiland. Ik passeerde de leuke hutjes van de goedkopere hostels. Ik zou hier nooit geraakt hebben met mijn valies! De zwartjes kunnen wel je valies vervoeren in een kruiwagen. Maar hier is het ook een beetje te ver van de duikcentra. Ik heb geen zin om telkens 20 minuten te stappen. Palmbomen helden over het water. Een paar mensen zwommen in het aangename water, de Caribische zee. De regen was gestopt, het was warm maar bewolkt. Een zacht zeebriesje. Na 30 minuten was ik inderdaad rond. Jonathan, Anne en Joe zaten in de tranquilobar. Het was “happy hour” dus bestelde ik me twee pina colada's. Ze zijn wel niet zo groot dan op Roatan. In de bar kocht ik me een flesje kokosnootolie aan 5,5 $. Dit hadden ze op Roatan gezegd dat dat goed zou zijn tegen de muggen. Naar het schijnt zouden ze dat niet lusten. Ik ben benieuwd want er zitten hier heel veel sandflies. Deze avond om 21 uur is er kampvuur met een discobar. Ik ging me douchen en begon aan mijn blog. BB was nog steeds niet droog. Ik zou hem eens in de zon moeten kunnen leggen maar ik ben bang dat hij zal gestolen worden. Daarna ga ik naar de bar en het kampvuur.
PS: Mijn nieuwe tweede Visakaart zou toegekomen zijn in de bank in Belgie. Morgen mag Dieter naar het kantoor gaan om ze een pincode te geven en de kaart te activeren. Daarna moet ik de bank opnieuw een adres geven waar ze de kaart naar toe kunnen sturen. Daar ik echter voor het ogenblik niet langer dan 2 à 4 dagen op één plaats blijf zullen ze de kaart nog niet kunnen opsturen. Ook in Costa Rica ga ik niet te lang blijven. Misschien in Panama of Colombia. Dat zie ik later nog. Zolang ik geld kan afhalen met mijn Maestrokaart kan ik voort. Tot morgen...