Dag 5 5 sept. Taganga snorkelen

Dag 5 5 sept. Taganga snorkelen
Rond 3 uur werd ik eventjes wakker van de kou. Ik had het beste plaatsje aan de zee maar ik had ook de meeste wind. Ik trok mijn slaapzak hoog over mijn hoofd en viel terug in slaap tot 5u45. Dat is de tijd voor de zonsopgang. Iedereen sliep nog en ik genoot van de rode gloed die zweefde boven de zee. De zon zag ik niet door de bewolking. Ik viel weer in slaap tot 8 uur. Er was koffie, chocomelk of thee voorzien en een simpel ontbijt met eieren voor 2000 Cop. Er was enkel nog koffie over. In de schamele keuken kookte een man, Pavarotti genaamd, en marihuana voor ons. Er was geen douche voorzien, enkel een kot waar een wc in stond. Je moest dan doorspoelen met een emmer water. Ik nam wat proper water en verfriste enkel mijn gezicht. De andere meisjes klaagden dat ze zich niet konden wassen etc. Ik vind dat als je in zo een omstandigheden leeft, wel eens kan overslaan van je te wassen of je tanden te poetsen hoor. In de brousse is er toch ook geen douche! We hingen nog wat te niksen in de hangmatten. De eerste duikgroep was terug en om 11 uur ging ik met de boot mee aan wal. De anderen vertrokken een uur later of om 17 uur. Ik moest nog een hotel zoeken. Mijn grote valies stond tijdelijk in de duikclub. Ik dronk een lekkere smoutie van passievruchten met melk met een Deens meisje die ook met de boot meegekomen was. Ze slaapt nog 1 nacht in de hangmatten maar wilde wat snacks kopen daar ook zij nog honger had. Ik heb dat gevoel niet. Rechtover het snackje zag ik een hotel: Pelikano. De prijs was 40.000 Cop, badkamer, tv, ventilator en badkamer. Dat vond ik prima. Ik nam afscheid van het meisje, haalde mijn valies op in de duikclub, installeerde me op mijn kamer en leerde op het terras Catrin, 23 jaar, en Adriana, 32 jaar, kennen. Catrin is van Duitsland en reist ook voor een paar maanden. Haar papa is van Brazilië en daardoor spreekt ze dus perfect Spaans. Adriana is van Colombia en woont in Italië. In de namiddag gingen we samen snorkelen. Adriana gaf het al vlug op. Ze kon niet goed ademen langs de snorkel. Ik zwom voort met een Spanjaard en Catrin. Er was niet veel te zien en er was slecht zicht. Tot hier toe is Colombia niet goed voor snorkeling en duiken. We douchten ons en aten samen in de strandbar, Estrella, een vis met frietjes aan 10.000 Cop. Ook deze vis was droog. Er was heel luide donder. We schrokken verschrikkelijk. Het was zo luid alsof het een bomaanslag was naast ons. De meisjes waren bang en wilden naar huis gaan. Pff, als je daar allemaal bang moet van zijn! Raar dat ik soms zoveel verschil met anderen. Ik vind dat juist leuk die mooie bliksemschichten in de lucht. (De Spanjaard komt hier net terug van het duiken. Het zicht was amper 8 meter en er was niet veel te zien. Ook waren ze met 14 personen op de boot wat veel is ) Ik hoor hier net geschreeuw op straat en zie politieagenten een man op een politiebrommer sleuren. De man protesteerde geweldig en de politie moest hem hardhandig aanpakken. Ja, dat is Colombia he. Ik wilde naar een andere plaats gaan. Doorreizen. Adriana raadde me de stad Medellin aan. Ze is afkomstig van Bogotâ, de hoofdstad, maar zei dat er daar niets te zien is en het daar heel koud is. Dus, dat sla ik dan maar over. Een busrit naar Medellin duurt 16 uur. Daar had ik geen zin in en naar het schijnt kon je heel goedkoop een vlucht boeken aan 85 $. Hoe goed ik ook zocht ik vond niets onder de 165 $. Na uren boekte ik die vlucht dan maar. Toen alles betaald was, zag ik dat het niet dollar maar euro was! Pff, dus 207 $ voor een vlucht. Dat was veel te veel. Een stomme fout van mij. Maar ja, niet aan te doen. Mijn vlucht is overmorgen, vrijdag 7 september, om 18u15. Ik viel om middernacht maar pas in slaap.