Dag 6 9 aug. Las Penitas-Leon-Manaqua-Granada - Reisverslag uit Granada, Nicaragua van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu Dag 6 9 aug. Las Penitas-Leon-Manaqua-Granada - Reisverslag uit Granada, Nicaragua van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu

Dag 6 9 aug. Las Penitas-Leon-Manaqua-Granada

Blijf op de hoogte en volg Kristin

10 Augustus 2012 | Nicaragua, Granada

Dag 6 9 aug. Las Penitas – Leon – Manaqua – Granada
Deze keer had ik mijn gsm gezet maar ik ontwaakte reeds om 6u30. Ik maakte mijn valies, nam een ontbijt en om 8u15 nam ik reeds een chickenbus aan 12 C = 0,48 € naar Leon op een half uur verwijderd. Daar nam ik een taxi aan 20 C = 0,80 € naar een andere bushalte. Daar nam ik een chicken shutlle bus ( ongeveer 13 personen ) aan 45 C naar Manaqua. Deze rit duurde anderhalf uur. Een man hiep me de drukke straat over te steken. Brr, wat was dat gevaarlijk. Normaal moet je de straat oversteken via een brug maar ik kon moeilijk met mijn valies al die trappen doen ! Daar nam ik opnieuw een chickenbus naar Granada, op anderhalf uur. Normaal gezien kostte de busrit 22C maar de man vroeg mij het dubbele daar mijn valies een extra plaats nam. :-( Het was verschrikkelijk heet in de bus maar ik leunde met mijn hoofd door het raam en zo was het aangenaam. Venters sprongen op de bus om voedsel te verkopen. Ik kocht een kaaskoek. ( Niet om naar huis te schrijven... :-) Klaas, die uitdrukking zul jij waarschijnlijk niet verstaan. Is typisch Belgisch! ) Ik kletste met Nicaraguanen en bekeek het landschap. Waar zijn al die toeristen? In Granada wilde ik naar hotel El Dorado gaan op een paar straten verwijderd van het busstation. De taxichauffeur kende het hotel niet. Ik liet het adres in mijn lonely planet zien. Hij vroeg het aan verschillende mensen maar steeds toonden ze hem dezelfde straat waar we geen hotel zagen. Na een half uur gaf hij het op en dropte me in de straat waar zogezegd het hotel zou moeten zijn. Hij discuteerde over de prijs maar het was toch mijn fout niet dat hij de weg niet wist? Toen hij vertrok had ik toch wat spijt over mijn gedrag want tenslotte bestond het hotel niet meer en heeft de chauffeur toch zijn best gedaan. Zo oud is mijn lonely planet nu ook niet!? Ik trok mij valies dan maar naar het dichtstbijzijnde hotel Oasis. Opnieuw dezelfde naam dan in Las Penitas. :-) Ik kon kiezen tussen een single kamer , met TV en badkamer aan 28 $ of zonder badkamer of TV aan 13 $. Ik koos toch maar het goedkoopste. Ik bevind me in een pensionaatkamertje. Één kast, een klein bed en een ijzeren kastje. Bovenaan zijn de plafonds open met de andere kamers. Daar de ventilator echter zo danig hard draait hoor je je geburen niet. :-) Ik vroeg info over toers en boekte voor de dag nadien: een combo toer aan 50 $, Night hike naar een vulkaan waar je de lava kan zien stromen en Las Isletas. Ik trok mijn bezwete jeans uit, trok een short aan, stak mijn slippers in en wandelde door de koloniale stad. Granada is een stad in Nicaragua, Midden-Amerika, op de westoever van het Meer van Nicaragua en op ongeveer achttien kilometer ten noorden van de Grote Oceaan. De stad heeft 92.000 inwoners (in 2002). Het is de hoofdstad van het departement Granada. Voordat Nicaragua in Spaanse handen viel, was het gebied waar nu Granada ligt een belangrijke handelsroute.
Granada is de oudste koloniale stad op het vasteland in Latijns-Amerika. Het plein, de kathedraal en het kleurrijke oude centrum zijn in originele staat. De sfeer is tijdloos!
Het was het centrum van levendige Indiaanse economieën.
Het was er een drukte vanjewelste. Overal kraampjes, mannen die gsm's repareerden, horlogemakers, stiksters, fruitverkopers, marktjes enz. vele mannen wierpen me kusje, floten naar mij en zeiden me dat ik mooie blauwe ogen had. Hm, die blauwe ogen zijn ze blijkbaar niet gewoon. Soms zag ik een paar toeristen. Ook in mijn hotel is er eens veel volk. Het is een prachtig hostel met een groene tuin, hangmatten, loungezetels, een grote open keuken met tafels en stoelen. Ik raakte aan de praat met Nederlanders. Leuk om je eigen taal te speken. We wisselden onze verhalen uit. Ik wandelde door naar een bank. Ik probeerde mijn drie kaarten uit ( geblokkeerde Visakaart, nieuwe Visakaart en Maestrokaart ) . nergens kwam er geld uit de muur. Dan maar naar de BAC bank. Dit is een bank die bijna alle soorten kaarten aanvaardt. De Viskaarten werkten niet, maestro wel. Mijn nieuwe Visakaart vermeldt : Onvoldoende saldo. Ondanks dit niet waar is. Mijn bank had me gevraagd om eens iets te betalen in een hotel of restaurant met mijn kaart om te zien of die werkte. In een supermarkt kon je enkel met cash betalen. Ik moest tot aan Parque Central gaan waar duurdere restaurants waren. Ik at een filet mignon met chimmichurisaus en krokante frietjes. Ondanks het vlees niet “saignant “gebakken was, was het een mals en lekker stukje. Ik betaalde met mijn nieuwe Visakaart...zonder probleem!!!!!!!!!! Hoe kan dat nou? Ik kan betalen maar geld krijg ik er niet mee???? Ik zal opnieuw mailen naar mijn bank. Op het Plaza de la Independencia stonden paard en kar te wachten op toeristen. Een man sprak me aan en iplv 16 $ zou het voor mij maar 5 $ zijn om een half uur de stad te verkennen. Daar ging ik mee akkoord want inderdaad stond er in mijn lonely planet dat de prijs tot 20 $ kon oplopen.
De authentieke paardenkoetsjes maken Granada tot een historische, romantische en onvergetelijke bestemming!
De magere paardjes trokken de koets. Ik fotografeerde vele gebouwen, Kerken en Cathedralen waarvan de gids me de uitleg gaf. Granada doet me wat denken aan Antiqua in Guatemala. De straten hier zijn echter geasfalteerd en in Antiqua zijn het nog de pure kinderkoppen. Na de rit gebood ik de man van zijn paardjes wat meer te mesten. “ Nee, zei hij, want dan zweten ze te veel!” Pff, niet te doen! Tijdens het schrijven van mijn blog word ik hier stijver en stijver. Dat is van dat paardrijden. :-) Een ganse namiddag liep ik rond. Op het plein was er een attractie van een paar mensen die salto's maakten, flikflaks en vochten zoals “wilden”. Ondertussen lopen er hier op mijn kamer salamandertjes langs de muren. Dat is goed voor de muggen. Ik heb een beetje spijt dat ik niet een kamer met badkamer en TV heb. Zo kon ik nog eens tv kijken, vooral Spaanse filmen maar ook om te zien hoe het met de orkaan Ernesto is. Op internet zie ik dat hij nu boven Mexico City hangt. Ik vraag me af of hij zo catastrofaal is, zoals ze verwachtten, dan orkaan Mitch? Weet er iemand meer? Rond 17 uur schuilde ik 10 minuutjes voor een hevige regenbui die snel over was. Ik douchte me in mijn hotel, sprak met de Nederlanders. Ik zag een jongen met een knieverband . Naar het schijnt is hij gebeten door een spin. Brr, ik heb bijna alles gehad maar een grote spinnenbeet nog niet en die wil ik zeker niet hebben. Ik eet mijn mango's met pikante chilisaus op, googel nog wat en dan kruip ik er in. Tot morgen...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kristin

Eindelijk is het bijna zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. " We reizen niet om te ontdekken, maar om te zien wat ontdekt is " 17 november 2011 vertrek ik alleen en met de rugzak het onbekende tegemoet en dit gedurende 1 jaar en 3 maanden.... Ik zal jullie allemaal missen en ik hoop dat mijn 2 hondjes het zonder mij zullen redden! :-) Als maskotte neem ik een Belgische knuffelbeer mee.

Actief sinds 06 Juli 2011
Verslag gelezen: 401
Totaal aantal bezoekers 270880

Voorgaande reizen:

17 November 2011 - 28 Februari 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: