Dag 31 25 juli
Blijf op de hoogte en volg Kristin
25 Juli 2012 | Honduras, Dixon Cove
Dag 31 25 Juli Dixon Cove – First Bight
Ik had met Ed afgesproken om 11 uur. Hij pikte me op aan de hoofdstraat daar ze in het centrum aan het werken zijn en er geen auto's door mogen. Ze zijn een betonnen straat aan het aanleggen. Sylvia, Ed's collega, zat ook in de jeep. Eerst reden we naar het eerste huis in Dixon Cove. Een huis op en oppervlakte van 4 ha 23. We reden een zandige straat in, stegen de bergen in, passeerden een paar arme huisjes met vriendelijke locals en kwamen in de jungle terecht. Whoaaaaaaw! Wat was het er mooi! Langs twee kanten had je een ver zicht op de zee. Overal mangobomen, bananenbomen, orchideeën, palmen, varens. Het was er heel rustig. Enkel de vogels hoorde je . Valken vlogen over. Er was een aangenaam briesje. En daar had je het prachtige huis! Een grote mooie loft, met gietijzeren trappen naar boven, volledig in hout, een prachtige plankenvloer, een open keuken, 3 slaapkamers, mezzanines, terrassen overdekt en niet overdekt met allemaal wondermooie uitzichten, vele ramen die het licht binnen hielden... Ik was direct verliefd op het huis en slikte even. Ed toonde een uitstekende plaats waar je een zwembad kunt maken met uitzicht op de jungle en de zee. Zo een ligging vind je nergens! Het domein ligt 15 minuten van het strand en 2 minuten van de stad, Coxen Hole. En het was nog niet alles. Verspreid over het terrein bevonden zich nog eens 3 grote bungalows met douche en allen een groot terras met weer magnifieke uitzichten! Niet te doen! Je kan er een B&B beginnen, of de bungalows verhuren of ze gewoon zelf houden wanneer je familie je komt bezoeken. Of ma, en pa, jullie kunnen hier komen wonen en Mike. :-) Dit zou een ideale plaats zijn om een straathondencenter op te starten. Hier zou ik al de arme straathonden kunnen verzorgen, voeden en adoptiemensen voor hen zoeken. Suzan, een vriendin van Sylvia, wil ook een non-profit center opstarten maar ze zoeken een locatie en hier zou het ideaal zijn. Och ja, dromen mag wel eens he............ Daarna reden we naar het volgende huis in First Bight. Dit huis was duurder, op 4 are, had wel ook veel grond maar niet ideaal om de honden te laten loslopen. Het was perfect afgewerkt met jacuzzi, open keuken, twee slaapkamers, wasmachine, droogkast etc maar het zei me niet veel. Er is ook een groot huis naast, volledig afgewerkt, dat je kan verhuren of houden wanneer de familie langs komt. Het was er veel warmer, minder wind. Nee, dit vond ik te gewoon. We kregen allen honger. Ed reed naar een spa , wellness resort met zwembaden, watervallen en in het sportrestaurant, met 30 grote LCD schermen waar er constant verschillende sporten getoond werden , aten we een pizza. Ik nam mijn eerste Roatan pizza = Hawaiien. Ik at maar de helft op en vroeg een doggybag. Ik mocht niks betalen. Daarna reden we naar een winkel voor groothandelaars, vooral voor restauranthouders. Suzan kocht een soort deeg, een grote zak bosbessen en flessen likeur voor Ed's vriendin die volgende week een klein restaurantje opstart. We passeerden op de luchthaven die werken met DHL, waarmee mijn Visakaart wordt opgestuurd. Deze morgen kreeg ik een e-mail van DHL dat de kaart In San Pedro, Honduras vasteland, bevindt maar dat ze het eiland Roatan niet kennen. Op de luchthaven zouden ze me helpen. Ik moet enkel het trackingsnummer doorbellen zodat ze kunnen zien waar de kaart zich bevindt en ze via een andere koerierdienst kunnen gaan halen in San Pedro. Ik hoop dat dit allemaal op de kosten van mijn bank is. Waarschijnlijk zullen ze het wel van mijn rekening afhouden. Rond 15u30 werd ik afgezet in West End. Ik bedankte hen voor de leuke dag. Thuis droomde ik wat verder met de foto's die ik genomen had van het huis. Ik skypte met een paar mensen en schreef mijn blog. Ik hoop dat de luchthaven mij morgen opbelt met goed nieuws van mijn Visakaart. Vanavond ga ik misschien nog even langs bij Rachel. Tot morgen...xxx
PS: naar het schijnt kunnen jullie geen commentaren meer geven onder een reisverslag. De volledige blog is veranderd. Jullie kunnen berichtjes achterlaten op:
kristindaelman@live.be
Ik had met Ed afgesproken om 11 uur. Hij pikte me op aan de hoofdstraat daar ze in het centrum aan het werken zijn en er geen auto's door mogen. Ze zijn een betonnen straat aan het aanleggen. Sylvia, Ed's collega, zat ook in de jeep. Eerst reden we naar het eerste huis in Dixon Cove. Een huis op en oppervlakte van 4 ha 23. We reden een zandige straat in, stegen de bergen in, passeerden een paar arme huisjes met vriendelijke locals en kwamen in de jungle terecht. Whoaaaaaaw! Wat was het er mooi! Langs twee kanten had je een ver zicht op de zee. Overal mangobomen, bananenbomen, orchideeën, palmen, varens. Het was er heel rustig. Enkel de vogels hoorde je . Valken vlogen over. Er was een aangenaam briesje. En daar had je het prachtige huis! Een grote mooie loft, met gietijzeren trappen naar boven, volledig in hout, een prachtige plankenvloer, een open keuken, 3 slaapkamers, mezzanines, terrassen overdekt en niet overdekt met allemaal wondermooie uitzichten, vele ramen die het licht binnen hielden... Ik was direct verliefd op het huis en slikte even. Ed toonde een uitstekende plaats waar je een zwembad kunt maken met uitzicht op de jungle en de zee. Zo een ligging vind je nergens! Het domein ligt 15 minuten van het strand en 2 minuten van de stad, Coxen Hole. En het was nog niet alles. Verspreid over het terrein bevonden zich nog eens 3 grote bungalows met douche en allen een groot terras met weer magnifieke uitzichten! Niet te doen! Je kan er een B&B beginnen, of de bungalows verhuren of ze gewoon zelf houden wanneer je familie je komt bezoeken. Of ma, en pa, jullie kunnen hier komen wonen en Mike. :-) Dit zou een ideale plaats zijn om een straathondencenter op te starten. Hier zou ik al de arme straathonden kunnen verzorgen, voeden en adoptiemensen voor hen zoeken. Suzan, een vriendin van Sylvia, wil ook een non-profit center opstarten maar ze zoeken een locatie en hier zou het ideaal zijn. Och ja, dromen mag wel eens he............ Daarna reden we naar het volgende huis in First Bight. Dit huis was duurder, op 4 are, had wel ook veel grond maar niet ideaal om de honden te laten loslopen. Het was perfect afgewerkt met jacuzzi, open keuken, twee slaapkamers, wasmachine, droogkast etc maar het zei me niet veel. Er is ook een groot huis naast, volledig afgewerkt, dat je kan verhuren of houden wanneer de familie langs komt. Het was er veel warmer, minder wind. Nee, dit vond ik te gewoon. We kregen allen honger. Ed reed naar een spa , wellness resort met zwembaden, watervallen en in het sportrestaurant, met 30 grote LCD schermen waar er constant verschillende sporten getoond werden , aten we een pizza. Ik nam mijn eerste Roatan pizza = Hawaiien. Ik at maar de helft op en vroeg een doggybag. Ik mocht niks betalen. Daarna reden we naar een winkel voor groothandelaars, vooral voor restauranthouders. Suzan kocht een soort deeg, een grote zak bosbessen en flessen likeur voor Ed's vriendin die volgende week een klein restaurantje opstart. We passeerden op de luchthaven die werken met DHL, waarmee mijn Visakaart wordt opgestuurd. Deze morgen kreeg ik een e-mail van DHL dat de kaart In San Pedro, Honduras vasteland, bevindt maar dat ze het eiland Roatan niet kennen. Op de luchthaven zouden ze me helpen. Ik moet enkel het trackingsnummer doorbellen zodat ze kunnen zien waar de kaart zich bevindt en ze via een andere koerierdienst kunnen gaan halen in San Pedro. Ik hoop dat dit allemaal op de kosten van mijn bank is. Waarschijnlijk zullen ze het wel van mijn rekening afhouden. Rond 15u30 werd ik afgezet in West End. Ik bedankte hen voor de leuke dag. Thuis droomde ik wat verder met de foto's die ik genomen had van het huis. Ik skypte met een paar mensen en schreef mijn blog. Ik hoop dat de luchthaven mij morgen opbelt met goed nieuws van mijn Visakaart. Vanavond ga ik misschien nog even langs bij Rachel. Tot morgen...xxx
PS: naar het schijnt kunnen jullie geen commentaren meer geven onder een reisverslag. De volledige blog is veranderd. Jullie kunnen berichtjes achterlaten op:
kristindaelman@live.be
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
