Dag 16 5 mei O'Ahu - Mexico City - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu Dag 16 5 mei O'Ahu - Mexico City - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu

Dag 16 5 mei O'Ahu - Mexico City

Door: Kristin Daelman

Blijf op de hoogte en volg Kristin

05 Mei 2012 | Nederland, Amsterdam

Dag 15 5 mei ( O’Ahu - Mexico City )
Om 8u30 opende ik mijn oogjes. Pff…wat was ik nog moe. Ik skypte gisteravond tot 02u15. Dat was veel te laat. Maar ja, ik kon gratis internet aftabben van iemand zodat ik ervan profiteerde van foto’s, mijn blog, mijn mails enz te lezen en te publiceren. Ma en pa, spijtig dat ik jullie niet gezien heb op skype. Hoe is het afgelopen bij de dokter? Wat hebben ze gezegd? Ik belde naar de front desk om te vragen of ik om 12 uur mocht uitchecken iplv 11 uur. Dat was geen probleem. Zo kon ik rustig mijn valies pakken. Ik heb een ganse zak staaltjes van body lotions, shampoos, zeepjes, koffiefilters, suikerzakjes bijgehouden om af te geven aan de arme mensen in Mexico. Ik moet wel sleuren met een zware zak en hopelijk geen overgewicht betalen want anders laat ik alles toch maar achter. Ik maakte me op de kamer mijn laatste zakje noodlesoep, at wat vers fruit en nam mijn medicatie. Ik voel me vandaag veel beter. Ik voel me in volle vorm en heb er zin in om aan een volgend land te beginnen. Natuurlijk weer met een schrik over mij door het onbekende. Maar dat zijn jullie al gewoon zeker en zien jullie dat dat na twee à drie dagen over is en ik me reeds geîntigreerd voel in dat land. Soms heb ik niet het gevoel van op vakantie te zijn. Dat komt door het feit dat ik veel een eigen wagen heb, veel bezoek en ’s avonds dan naar “huis” rij zoals in Belgiê. Angela beaamde dat ook. Soms moet je een stop inlassen en genieten zoals een toerist. Eens lekker op het strand liggen en eens een boek lezen. Ik die zo graag lees heb dat hier nog maar zelden gedaan. Ik voel me in ieder geval super gelukkig en kan me nog niet voorstellen wat ik in Belgiê zou moeten gaan doen. Ik wil precies voor altijd zo verder leven… :) Maar ja, dat is dromen he. Ik vind het wel spijtig dat ik zo weinig emails meer krijg van vrienden en familie. Dat doet me soms nadenken. Het zijn altijd dezelfde mensen die reageren op FB, op mijn blog en op emails. En dank aan iedereen die dat wel doet. Dat doet echt deugd. Ik heb dat nodig. Niet dat ik me eenzaam voel maar als ik ”alleen ” ben fleurt het me op van te lezen hoe het in Belgiê gaat en hoe het met mijn vrienden vaart. Sommigen antwoorden wel dat ik uit het oog ben maar niet uit het hart maar daar ben ik dan niets mee. Bedankt aan al mijn trouwe lezertjes en antwoordertjes. :) Dat zal zeker niet in de Van Daele staan dat woord? Ik checkte uit, liet mijn bagage staan in depot en trok naar het zwembad. Ik was er alleen en genoot van het warme water en de waterval die over mijn lichaam stroomde. Rond mij hoge appartementsgebouwen. Ik at al mijn overschotjes van eten op. In de zon was het veel te heet. Ik zocht de schaduw op. En dat is raar voor mij. Dan moet het al heel warm zijn! Een jonge twintiger uit Alaska kwam met haar zoontje van twee jaar wat ploeteren in het ondiepe. We praatten met elkaar. Dieter amaai , ik kan me niet voorstellen dat jij al een kindje zou hebben op jouw leeftijd zoals dit meisje! :) Maar ik zou het wel leuk vinden van ooit eens grootmoeder te worden. Waar ik nu toch aan denk? Ik heb nog een uurtje vooraleer de shuttlebus me komt oppikken naar de luchthaven. Ik kleed me aan, zit wat op internet, zie of mijn boeking nu doorgegaan is want die hebben me nog niks geconfirmeerd en ga naar de lobby. Ik sluit nu af. Ik kom in Mexico City aan morgen om 12 uur ’ s middags. Dan horen jullie een nieuw avontuur in een nieuw land.
! Ole! Hasta manana…

  • 07 Mei 2012 - 05:39

    Martine Buelinckx:

    Hello Kristien,

    Lees bijna al je verslagen maar ja reageer nooit gewoon ik zou niet weten wat je te vertellen geniet daar van elk moment want hier is het zo saai dat er geen woorden voor zijn. Was ook net in Egypte en terugkomen naar vaderland was een depressie. Dus kan mij inbeelden dat perspectief terug naar Belgie je een raar gevoel in je buik moet geven. Behalve natuurlijk het geluk van familie terug te zien.
    Het is hier koud niet meer dan 10 graden regen en kou al weken. Tot soon

  • 07 Mei 2012 - 11:28

    Pieter:

    Hallo Tinne, heb deze week nog over je verteld tegen een Duitser die momenteel aan zijn 15-de jaar bezig is rond de wereld. Hij heeft een boot waarmee hij rondvaart en overal aan land gaat om te bezichtigen.In Canada ontmoette hij een vrouw die momenteel al zo'n 1.5 jaar mee reist. Ze zijn zo'n 6 weken hier in de Western cape verbleven en trokken nu verder naar Namibië. Misschien is dit wel een toekomst plan voor je. Groetjes Pieter en Anja

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kristin

Eindelijk is het bijna zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. " We reizen niet om te ontdekken, maar om te zien wat ontdekt is " 17 november 2011 vertrek ik alleen en met de rugzak het onbekende tegemoet en dit gedurende 1 jaar en 3 maanden.... Ik zal jullie allemaal missen en ik hoop dat mijn 2 hondjes het zonder mij zullen redden! :-) Als maskotte neem ik een Belgische knuffelbeer mee.

Actief sinds 06 Juli 2011
Verslag gelezen: 1247
Totaal aantal bezoekers 270963

Voorgaande reizen:

17 November 2011 - 28 Februari 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: