Dag 39 8 april Yeppoon - Reisverslag uit Yeppoon, Australië van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu Dag 39 8 april Yeppoon - Reisverslag uit Yeppoon, Australië van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu

Dag 39 8 april Yeppoon

Door: Kristin Daelman

Blijf op de hoogte en volg Kristin

08 April 2012 | Australië, Yeppoon

Dag 39 8 april ( Yeppoon )
Zalige Pasen iedereen!
Om 6u30 was ik klaarwakker. Het werd licht, de zon kwam op, ik hoorde het geruis van de zee en werd diepgelukkig. Door mijn gordijntjes zag ik dat Steve al koffie aan het zetten was. Ik kraamde mijn bed op, wenste de familie een zalige Pasen en zette thee. Steve bood me koffie aan of warm water maar ik wilde zelf mijn potje koken. Zij hadden allen buiten geslapen op veldbedden. Ze hadden geen enkele muggenbeet. Nochtans gebruiken ze dezelfde spray dan ik! Het zal mijn lijfgeur zijn waarschijnlijk. :) Ik zag dat ze inpakten. Ze reden huiswaarts om Pasen te vieren. Spijtig, ik dacht dat ze nog een dagje zouden gebleven zijn zodat ik wat compagnie had. Bon, weer alleen. Ik kreeg een dikke knuffel van de kindjes ( 10 jaar ). Stefe wuifde met zijn hand en wenste me ook een zalige Pasen. Voor mij is Pasen nu wel zoals elke andere dag. Ik vroeg me af of mijn ouders, Mike en Filip en co, uitgenodigd hadden voor een paasdiner. Zouden ze aan me denken dan? Wat had mama van lekkers klaar gemaakt? Zo een dingen mis ik dan wel. Gezellig samen zijn met de familie. Genieten van mekaar. Bon, niet te nostalgisch worden he Kristin. Om 8 uur wandelde ik op het strand. Een paar mensen lieten hun hond lopen en hun behoefte doen. Overal hangen er poepzakjes. Aan het strand ligt een rivier, brr, weer iets voor de krokodillen. Een man was aan het werken in de tuinen van het strand. Ik hoorde dat hij een frans accent had en ik schakelde over in het frans. Ik betrapte er mij op dat ik frans met engels sprak. :) Hij woont hier al 40 jaar en is nu samen met zijn vrouw vrijwilliger om de tuinen te snoeien, te beplanten en te onderhouden. Ze houden er van om dit tijdens hun pensioen te doen. Aan mijn tafeltje schreef ik eerst mijn blog. De zon werd te hevig en ik installeerde me aan een picnictafel in de schaduw. Het is nu 10 uur. Twee gezinnen maakten reeds gebruik van de gratis bbq en namen een ontbijt. Ik zag wel al bier en hamburgers op de tafel. Een autraliêr is een goede drinker. Eindelijk is mijn blog van drie dagen af. Ik maak een strandtas en ga wat zonnebaden. Eens niks doen, wat zwemmen en zonnebaden. De fransman zei dat hij nog geen enkele krokodil gezien had , wel haaien. Ik ga niet ver in zee, enkel om wat af te koelen. Ik ben veel te bang van die haaien en die krokodillen. Vanavond blijf ik hier weer overnachten. Het is hier veel te mooi! Op de Lammermoor Beach zocht ik me een plaatsje op het zachte zand. Er waren meerdere gezinnen aanwezig. Waarschijnlijk maakten die een paasuitstap naar de kust. Vele honden zwommen en speelden in het water. Kindjes baadden in het water, niet te ver, onder toezicht van hun ouders die alert waren voor haaien. Ik zonde naast een rivier. Constant keek ik op of ik geen krokodil zag. Op de duur beelde ik me de , in het water rustende stenen in, als slapende krokodillen. Ik moest stoppen met er aan te denken! Ik deed wat sudoku, wat was dat weer lang geleden, en bezag van op mijn rug de heldere prachtige hemel. De bijna onrealistische felblauwe kleur, zonder één wolkje. Het zachte briesje maakte de hete brandende zon verdraaglijk. Honderde schelpjes in het zand. Ik waagde me eventjes in het water maar durfde niet verder gaan dan mijn knieên. Ik voelde het warme water langs mijn lichaam lopen. Zacht deinende golven verfristen me. De zee ebde weg. Ik sliep een uurtje. Rond 16 uur ging ik van het strand. De muggen en de sandflies zouden er weldra aankomen. Ik genoot van de prachtige groen – rode papegaaien. Aan mijn camper bakte ik mijn , over tijd, beefsteak met warme verse ananasschijven. Bovenop het vlees liet ik sneetjes briekaas smelten. Het was heerlijk. Ik miste wel mijn aardappeltjes. Ook zal ik binnenkort opnieuw eens groenten moeten eten. Ik spoot mijn ganse lichaam in met de muggen spray. Maar ze bleven maarop me af komen. Er zat niks anders op dan veilig in mijn campervan te vluchten. Ik sms de naar mijn familie. Ze vierden Pasen in de Ardennen bij Filip en Denise. Het zal er wel weer gezelig zijn. Mijn zoon Dieter zat aan zee met zijn papa en mamie. Wat miste ik hen nadat ik berichtjes terug kreeg. Ik wou dat ik er bij was. Ik denk veel aan jullie en ik mis jullie ook hoor. Ik wilde een DVD bekijken maar de leefbatterij was weer al ontladen. Ik liet de auto draaien zodat mijn pc opgeladen werd en bezag dan maar een film op mijn computer. Aan het toilet zag ik de dikke padden zitten, zoekend naar een plaatsje. De twee prachige kuka………??……………………… zaten op hunzelfde plaatsje in de boom. Wat zijn dat mooie bollige vogels, zwart en wit. Ze krijsten deze keer niet zoals een aap maar zochten een slaapplaats. Er kwam nog een camper aangereden op de rest area. Goed, zo ben ik niet gans alleen. Tot morgen…xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kristin

Eindelijk is het bijna zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. " We reizen niet om te ontdekken, maar om te zien wat ontdekt is " 17 november 2011 vertrek ik alleen en met de rugzak het onbekende tegemoet en dit gedurende 1 jaar en 3 maanden.... Ik zal jullie allemaal missen en ik hoop dat mijn 2 hondjes het zonder mij zullen redden! :-) Als maskotte neem ik een Belgische knuffelbeer mee.

Actief sinds 06 Juli 2011
Verslag gelezen: 249
Totaal aantal bezoekers 270843

Voorgaande reizen:

17 November 2011 - 28 Februari 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: